Het jonge, maar korte leven van de 2 geliefden werd over geromantiseerd. De verhalen over het duo die niet bang waren voor de politie en een glamoureus leven leidden was niet helemaal zoal het was. De bende waar Bonnie en Clyde deel van uit maakten, de Barrow gang, leefden een hard en ongemakkelijk leven, vol met bijna mislukte ontsnappingen, soms klungelige berovingen, verwondingen en moord. Ze werden media beroemdheden door de foto's waarop ze poseren met geweren. Niet veel later zou een bloederige hinderlaag, opgezet door de politie, het einde betekenen van hun legende.
Hoewel de daadwerkelijke levens van Bonnie en Clyde in het niets leek op de verhalen die rond gingen, bleef het de media, schrijvers, musici en filmmakers inspireren.
Bonnie Parker, 1 oktober 1910
Bonnie werd geboren op 1 oktober 1910 en groeide op in west Texas. Ze genoot van muziekmaken en in het spotlicht staan. Toen ze nog op school zat deed ze regelmatig mee aan schoonheidswedstrijden en talentenshows; waar ze liedjes van Broadway of van bekende country artiesten zong. Ze was een intelligente en mooie jonge vrouw die al haar vrienden vertelde dat ze op een dag beroemd zou worden. Ze was een groot filmfan en zag zichzelf al helemaal op het witte doek. Uiteindelijk zou ze inderdaad op het witte doek verschijnen, maar dan als onderdeel van een nieuws item, waarin haar criminele avonturen werden uitgelicht.
Het is niet algemeen bekend dat Bonnie een getrouwde vrouw was. Maar niet met Clyde.
Op haar 16e trouwde ze met Roy Thornton. Een knappe klasgenoot van haar toen ze op school zat in Dallas. Haar vader was overleden en haar moeder werkte hard in de fabriek om rond te komen. Het leek een uitweg voor Bonnie, toen de toekomst haar niet veel meer bood dan hard te werken als serveerster of schoonmaakster.
Het huwelijk was een ramp. Roy verdween regelmatig voor langere tijd achter elkaar en wanneer hij terug kwam was hij dronken en wreed. Hij bleek een dief, die nogal eens vreemd ging. Bonnie ging regelmatig terug naar haar moeder om bij haar te overnachten. Uiteindelijk ging èèn van Roy zijn klusjes helemaal fout en werd hij opgepakt. In 1933 werd hij voor 5 jaar in de gevangenis gezet. Tijdens zijn gevangenisstraf hoorde hij van het overlijden van zijn vrouw Bonnie en Clyde. Roy stierf toen de ontsnappingspoging vanuit Huntsville State Prison mislukte op 3 oktober 1937
Bonnie stierf met haar trouwring nog om haar vinger.
Scheiden was geen optie voor een gezochte crimineel.
In haar laatste levensjaar hinkelde ze meer op 1 been dan dat ze liep en werd ze regelmatig door Clyde gedragen. Clyde stond bekend om zijn roekeloze en snelle rijstijl en zag ooit een omleidingsbord over het hoofd. Hij mistte de afslag en de auto kwam in een droge rivierbed tot stilstand. De klap op de motorkap was enorm waardoor de accu zijn volledige inhoud accuzuur over Bonnie haar rechterbeen spoot. In een nabijgelegen boerderij kreeg ze slechts de hoog nodige zorg, zodat het zuur stopte haar vlees weg te branden. Bonnie zou hierna nooit meer hetzelfde zijn.
Clyde "Bud" Burrows,24 maart 1909
Vader Burrows was een eenvoudige, arme boer toen baby Clyde werd geboren op 24 maart 1909. Muziek was een belangrijk deel van Clyde's leven. Op de boerderij waar hij opgroeide zong hij graag terwijl hij speelde op zijn oude gitaar en leerde hij zichzelf op de saxofoon te spelen. Even leek het er op dat er een carrière in de muziek in zijn toekomst zou liggen, maar het duurde niet lang of hij ging samen met zijn broer Buck en een familie vriend op rooftocht. Vooral auto's stelen was een favoriete bezigheid van het trio.
In 1930 werd Clyde veroordeeld tot 14 jaar gevangenisstraf voor, onder andere, autodiefstal, beroving en uitbraak uit een gevangenis. Hij werd naar Eastham Prison Farm gebracht, een geduchte plek, waar de gevangenen hard moesten werken. Dankzij zijn moeders smeekbedes aan de gouverneur van Texas, werd Clyde na anderhalf jaar vroegtijdig vrij gelaten. In de 17 maanden dat hij zijn straf uit zat werd Clyde uitgehongerd, gewelddadig misbruikt door de bewakers en herhaaldelijk verkracht door een mede gevangene, die hij uiteindelijk doodstak. Een vriend die daar zat met een levenslange gevangenisstraf, nam de schuld op zich. Om te ontsnappen aan het harde werk binnen de muren, besloot Clyde, of een mede gevangene, om 2 tenen van zijn voet af te hakken met een bijl. Op dat moment was Clyde er niet van op de hoogte dat slechts 6 dagen later de smeekbedes van zijn moeder succesvol waren. Lopen ging niet meer zo soepel, hij hield er een lichte strompel aan over. Autorijden kon hij alleen nog maar op sokken, omdat hij niet meer de juiste balans van de pedalen kon vinden wanneer hij schoenen droeg.
Bonne en Clyde ontmoeten elkaar op 5 januari 1930, in het huis van een gezamenlijke vriend. Zij is dan 19 en hij is 20 jaar oud.
Beroemd
Beroemd, dat werden ze zeker, maar ook berucht. Veelal genoten ze van de aandacht, maar het bracht ze ook regelmatig in moeilijkheden. Doordat ze vaak in het nieuws verschenen, kende zowat iedereen ze van gezicht en werd het steeds moeilijker om uit de aandacht te blijven. Dit was niet de roem die ze voor ogen hadden. De glamour tijdschriften die Bonnie graag las werden achter gelaten in de auto's die de politie vond na hun criminele activiteiten. Zijn geliefde gitaar had Clyde achter moeten laten bij een schietpartij met de politie. Later zou zijn moeder nog proberen de gitaar terug te krijgen, maar daar wilde de politie niet aan mee werken.
Volgens film en tv waren Bonnie en Clyde geharde bankrovers die financiële instanties in het Midwesten en zuiden van Amerika terroriseerden. Dit was absoluut niet het geval. In de 4 jaar dat de Burrows gang actief was, werden niet meer dan 15 banken beroofd, sommigen meer dan eens. Ondanks dat ze hun best deden, was de buit maar minimaal. Soms kwamen ze weg met slechts 80 dollar. De weinige geslaagde bankovervallen pleegde Clyde samen met zijn partner in crime Raymond Hamilton. Bonnie bleef vaak buiten beeld. Als ze al betrokken was bestuurde ze de vluchtauto. De kans dat een bankroof lukte met slechts hun tweeën was zeer klein en daarom begonnen ze daar al niet eens aan. Ze waren meer succesvol in het beroven van kleine supermarkten en tankstations, waar het risico laag was en de vluchtkans groot. Omdat de opbrengsten van deze kleine berovingen ook laag was, moesten ze regelmatig opnieuw een beroving uitvoeren om genoeg geld te krijgen om van rond te komen. De vele berovingen trokken ook weer de aandacht van de politie en het werd steeds moeilijker om ergens voor een langere tijd te blijven wonen.
Foto serie
Kranten drukten bij de verhalen van Bonnie en Clyde een foto waarop Bonnie te zien is met een geweer, haar voet op de bumper van een Ford en een sigaar tussen haar lippen geklemd, zoals Edward G. Robinson ooit deed in "Little Ceasar". Deze beroemde foto maakte deel uit van een serie komische foto's die gemaakt werden voor hun eigen amusement. De onontwikkelde film van deze foto serie werd, net als de geschreven gedichten van Bonnie, gevonden door de politie tijdens een inval op één van de onderduikadressen van de Borrows bende. Op een andere foto staat Bonnie met een geweer gericht op de borst van Clyde, waarbij hij zich half overgeeft, met een grote glimlach op zijn gezicht. Op een derde foto is Clyde te zien, terwijl hij Bonnie zoent alsof het filmsterren op de rode loper zijn.
Hoewel ze bekend werd met een sigaar in de mond lijkt er echter op dat Bonnie meer een sigaretten rookster was, net als Clyde. Hun favoriete merk was waarschijnlijk Camel. Het idee van een sigaren rokende gangster vrouw was slechts een imago. Hoewel Bonnie wel graag een glas wiskey dronk en nog wel eens dronken werd waargenomen. Clyde bleef bij de alcohol weg, hij vond het belangrijk om helder van geest te zijn, mochten ze een onverwachts moeten vluchten.
Familie
De geliefden hadden beiden een enorm sterke band met hun familie, die hen bleef steunen door dik en dun. Ze deden er alles aan om in contact te blijven en maakten frequente tripjes terug naar West Dallas voor familiebezoek. Clyde reed dan snel langs het huis van zijn ouders, waarbij hij een cola fles uit het autoraam gooide, met daarin een briefje en een locatie waar ze elkaar veilig konden ontmoeten. Aan de telefoon werd er in code gesproken en op die manier ontmoetingen gepland.
Wanneer Bonnie en Clyde geld hadden, deelden ze dat met hun familie. Waren ze gewond of in nood, dan hielp de familie hun aan schone kleding en kleine geld bedragen. In zijn laatste maanden probeerde Clyde zelfs een stuk grond voor zijn ouders in Louisiana te kopen.
Ook de andere bendeleden hadden een sterke band met hun familie en Bonnie en Clyde hielpen hun partners in crime om hun familie zo vaak mogelijk te bezoeken.
Liever kidnap dan moord
Bonnie en Clyde konden niet rusten en waren constant op de vlucht. Ze werden vaak achtervolgd, verraden of door politie opgemerkt wat dan resulteerde in een bloedbad wanneer ze in de hoek werden gedreven. Clyde schoot iedereen dood om gevangenneming of gevangenis te ontlopen. 14 wetsdienaren verloren hierdoor het leven. Als het even kon ontvoerde Clyde liever mensen, ook politie, om te kunnen ontsnappen. Wanneer de ontsnapping succesvol was, liet hij de ontvoerde mensen weer vrij. Soms gaf hij ze zelfs wat geld mee om weer thuis te kunnen komen.
Bonnie en Clyde waren geliefd bij het grote publiek. Men keek uit naar de spannende verhalen en belevenissen van het criminele duo. De mening van het publiek keerde echter toen het verhaal naar buiten kwam dat ze 2 motor agenten hadden vermoord op Paaszondag 1934.
Grapevine, Texas.
Tijdens een routine controle op 1 april 1934, liepen motoragent E.B. Wheeler en zijn nieuwe collega H.D. Murphy, die net zijn eerste werkdag was begonnen, op de stilstaande auto af waarin Bonnie, Clyde en bendelid Henry Methvin lagen te slapen. De agenten hadden gedacht een paar dronkenlappen aan te treffen, niets was minder waar.
Clyde was in eerste instantie van plan de agenten te ontvoeren en riep "Let's take them" naar Henry. Henry interpreteerde die woorden verkeerd en knalde agent Wheeler direct dood. Aangezien de situatie niet meer te redden leek, schoot Clyde vervolgens ook agent Murphy dood.
De moorden ware een ommekeer. De verloofde van agent Murphy was kapot van verdriet en droeg haar trouwjurk op de begrafenis.
Het ooit zo enthousiaste publiek wilde dat de criminele geliefden werden gepakt. Dood of levend. Er werd een prijs op hun hoofden gezet.
De hinderlaag
Na de moord op de motoragenten had Henry zijn vader in vertrouwen genomen en gezamenlijk besloten ze het liefdeskoppel te verraden aan de politie, in ruil voor vrijspraak voor Henry zijn daden.
Op 21 mei 1934 had een groep van 6 politieagenten een hinderlaag opgezet, waarbij de vader van Henry Methvin langs de kant van de weg stond als afleiding. Het duurde echter nog tot laat in de avond van 23e mei tot eindelijk de auto van Bonnie en Clyde arriveerde.
The criminal careers of Clyde Barrow
and Bonnie Parker ended here on
May 23 1934, at the hands of
the Louisiana and Texas
law enforcement officers.
Bienville Parish Tourism Trail
De auto was als een gatenkaas, met daarin de lichamen van 's werelds bekendste criminelen van die tijd. Uit het autopsierapport bleek Clyde 17 kogels te hebben opgevangen, Bonnie 26, maar waarschijnlijk waren het er veel meer.
De begrafenisondernemer gaf aan dat het balsemen heel moeilijk was geweest vanwege de grote hoeveelhied gaten in hun lichamen.
Ondanks hun roerige leven samen werden ze apart van elkaar begrafen, waarschijnlijk op verzoek van Bonnies moeder die haar graag uit de buurt van Clyde hield.
Bonnie werd slechts 24 jaar oud, Clyde 25 jaar.
www.wikipedia.nl
www.southlakehistory.org
www.vandaagindegeschiedenis.nl
Mochten er details ontbreken, heb je aanvullende informatie, klopt er iets niet, heb je een voorstel voor een volgende moordzaak of wil je gewoon je reactie kwijt? Laat een bericht achter in de comments!