De "French House of Terror" moorden

Vader, moeder en 4 kinderen, het perfecte plaatje. Een aristocratisch gezin, vol levensvreugde en avonturen. Plots lijkt het huis verlaten. De ramen, deuren en luiken dicht. Waar zijn ze?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Geen zin in lezen, liever luisteren?

Klik hier voor podcast deel 1

Klik hier voor deel 2

Klik hier voor de bonuspodcast - de tijdlijn

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Familie Dupont de Ligonnés 

Vader Xavier werd geboren op 9 januari 1961 in Versailles als zoon van Geneviève Maître en graaf Hubert Dupont de Ligonnès. Xavier heeft 2 zussen. In zijn tienerjaren verliet zijn vader het ouderlijk huis en werden de 3 kinderen opgevoed door moeder Geneviève in Versailles. Na de middelbare school schreef Xavier zich in voor Business school en reisde naar Europa en de Verenigde Staten. Later richtte hij een aantal bedrijven op die al dan niet succesvol bleken.

Moeder Agnès Hodanger werd geboren op 9 november 1962 in een familie van advocaten en architecten. Ze werkte als assistente en godsdienstlerares op katholieke school "Blanche-de-Castille" en leidde de plaatselijke bijbelclub.

Xavier en Agnès hadden elkaar begin jaren tachtig ontmoet. Hij was 20 en zij ongeveer 17 en het was liefde op het eerste gezicht. Hoewel Agnés zocht naar een echte gezinsman, verlangde Xavier naar het grote avontuur. Hij maakte de relatie uit en ging op reis. (Europa en USA) Een jaar later keerde hij terug naar Versailles en naar Agnés. Hij ontdekte dat ze inmiddels zwanger was van een ander. Tot ieders verbazing koos Xavier ervoor om in 1991 met Agnès te trouwen en haar kind te adopteren, waardoor de kleine jongen zijn prestigieuze achternaam kreeg. Trouwen met een ongehuwde moeder was in die tijd bijna ongehoord in Versailles.

Arthur Nicolas werd geboren op 7 juli 1990. Hoewel hij niet de biologische zoon was, werd hij door Xavier erkend toen hij 2 jaar oud was en Xavier met Agnés trouwde. Arthur had net zijn examens behaald in wetenschap, industriële technologie en duurzame ontwikkeling en studeerde voor een technisch diploma in IT aan de privéschool Saint-Gabriel. In zijn vrije tijd verdiende hij wat geld als ober bij een pizzeria in Nantes.

Thomas werd geboren op 28 augustus 1992. Hij behaalde zijn examens in literatuur, was gepassioneerd door muziek en studeerde aan de Katholieke Universiteit in Angers. Een zeer discrete, maar gewone jongen. Hij werd vaak door zijn familie naar school gebracht en opgehaald.

Anne werd geboren op 2 augustus 1994.  Ze volgde een academische opleiding in de wetenschap en werd omschreven als een meisje die de religieuze overtuigingen van haar moeder deelde, attent was en benaderbaar.

Benoît werd geboren op 29 mei 1997 als het jongste kind van Xavier en Agnès. Hij was gek op drummen en ging naar een katholieke priveschool La Perverie. Op school werd hij gezien als een lieve, populaire jongen.

Het gezin woonde op Robert-Shuman Boulevard nummer 55 in een wijk voor de hogere middenklasse in Nantes, gelegen in het westen van Frankrijk aan de Atlantische kust. Nantes is een grote cultuurstad met een vredig leven.



Stilte

Wanneer buurvrouw Estelle Chapon op maandag 11 april rond 14:00 uur opmerkt dat het ineens heel erg stil is op nummer 55, gaat ze een kijkje nemen. Ze doet wel eens kleine klusjes voor de familie en weet dat het altijd levendig en druk is in de woning.


De deur is op slot en alle luiken voor de ramen zijn gesloten. Dit is erg vreemd, aangezien die luiken altijd open staan, zelfs wanneer de familie op vakantie is. Op de brievenbus vind ze een papier aangeplakt met een verzoek aan de postbode om alle post retour afzender te sturen.

Wanneer Estelle verder zoekt ziet ze de auto's van de familie staan, behalve de Citroen C5. Ze weet dat ze daar niet met zijn allen in passen, de auto is niet groot genoeg voor 6 personen, 2 grote honden en bagage. De daarop volgende dagen ziet ze geen verandering en geen familie.
Estelle vertrouwt het niet en bezorgd belt ze de politie. 

Op woensdag 13 april komt de lokale politie om de woning te controleren. Ze merken op dat de voordeur op slot zit en dat de luiken nog gesloten zijn. Ze laten een slotenmaker de deur openen. Eenmaal binnen ontdekken ze dat eigenlijk alles in het huis op zijn plaats staat. Op enkele slaapkamers zijn de lakens weg en hier en daar staat een kastdeur open. De politie meent dat het gezin vrijwillig is vertrokken. Er is niets ongewoons opgevallen en daarom is het starten van een formeel onderzoek niet nodig.  

 

Brief

Tussen 9 en 14 april ontvangen meerdere vrienden en familieleden een brief van Xavier en Agnès:

"Zoals u weet, heb ik banden met de VS. De Amerikanen hebben me gerekruteerd om te infiltreren in een internationale drugsbende... Dit wordt moeilijk. Je zult ons een lange tijd niet zien omdat we van identiteit gaan veranderen, onder bescherming staan ​​en helemaal niet bereikbaar zijn. Hou dit geheim!"

De brief telde 8 pagina's. De eerste reactie van familie en vrienden: "Zou kunnen".

Xaviers familie was prestigeus; zijn vader was een graaf. Ze hadden musketiers in de familie en een familiekasteel in het midden van Frankrijk. Elke volwassen opvolger in de familie droeg een zegelring met het familiewapen en devies. Dit waren edelen met een stricte opvoeding in waarden en normen. Waarom zou hij liegen?

De familie van Agnès geloofde het niet. Zij zou nooit met de kinderen vertrekken zonder iemand in de familie te bellen. Ze stuurden de brief naar de officier van Justitie in Nantes. 

 

Huiszoeking

Op 15 april keert de politie terug naar het huis, voor een grondiger onderzoek. Ze ontdekken dat de familiefoto's uit de lijstjes zijn gehaald. Verder ontdekken ze geen bijzonderheden. 

De familie van Agnès zet de politie onder druk, waarna de politie voor een 3e keer het huis onderzoekt op 18 april.  En op 19 april nogmaals en ook op 20 april vinden ze niets ongewoons. 

Wanneer op 21 april de politie voor de 6e keer een onderzoek in de woning verricht, vinden ze onder het verhoogde terras in de tuin een plank onder het zand. 

Op dat moment houdt Xavier Ronsin, officier van politie, een persconferentie vanwege de verdwijning van het gezin Dupont de Ligonnés. Wanneer hij wil aankondigen dat er een onderzoek gaat worden gestart naar de familie, gaat zijn telefoon. Hij onderbreekt de persconferentie en neemt het gesprek aan. Hij wordt geinformeerd over de vondst net buiten de woning. Ronsin stelt de persconferentie uit. Op dat moment weet de pers dat er iets belangrijks gaande is.


Inmiddels is op het huisadres de plank onder de veranda verwijderd en zijn er opgerolde dekens en lakens gevonden, met daarin grote, dichtgetapete plastic zakken. Bij het openen van 1 van de zakken werd een lichaam ontdekt. Elke zak bleek een lichaam te bevatten. Naast elk lichaam vond men een religeus icoon; een kaars, een kruis, tekenen van een christelijke begrafenis. Het toonde een genegenheid tussen de dader en de lichamen. Onder de veranda werden Agnès, Benoit, Anne en Arthur aangetroffen, samen met de 2 grote honden. In een apart graf vonden ze Thomas. De hele tuin werd op de kop gezet, maar nergens was een spoor van vader Xavier te vinden. Hierdoor werd hij direct hoofdverdachte en de onderzoeksrechter gaf een arrestatiebevel uit. Het bevel werd naar Interpol gestuurd en internationaal verspreid. In de kranten verschenen advertenties, iedereen was op zoek naar Xavier. 

Bericht aan de postbode op de brievenbus
Volgens vrienden en familie kon Xavier de dader niet zijn. Er was weinig ruimte tussen de veranda en de graven. Xavier zou al jaren klagen over zijn slechte rug, hij was niet in staat om diepe gaten te graven of zware gewichten te tillen. In hun mening moest er naar een andere dader worden gezocht. Daarnaast benadrukten ze dat Xavier altijd voor iedereen klaar stond, een echte familieman was, een bezorgde en knuffelige vader. Hij kon onmogelijk de moordenaar zijn. 

 

 

Autopsie

De autopsie wees uit dat er grote hoeveelheden slaappillen waren gebruikt. Allen, behalve Agnès waren gedrogeerd. Agnès sliep met een slaapapneu machine, die plots was uitgeschakeld om 03:00 uur in de nacht van 3 op 4 april. Waarschijnlijk was zij het 1e slachtoffer. Ze waren allen gekleed in pyama en gedood in hun slaap, met een .22 jachtgeweer. 

De woning was volledig schoon van bloed. Hoe kan het zijn dat er 5 mensen zijn doodgeschoten zonder daar fysiek bewijs voor achter te laten? In geen enkele kamer, op geen enkele muur, op geen enkele vloer werd bloed, vingerafdrukken of DNA gevonden. Het ontbrak daardoor ook aan bewijs dat Xavier de dader was. Logischerwijs zou hij de dader niet kunnen zijn. Door de dood van zijn eigen zoon kwam het geslacht Dupont de Ligonnés ten einde. In een Franse aristocratische familie was dit haast onvergeeflijk. 


Tekorten

Xavier Dupont de Ligonnés
Er werd in het verleden van Xavier gedoken en al snel kwamen er kwalijke zaken aan het licht. 

Begin 2000 wilde het gezin naar Florida emigreren, maar dat lukte niet. Ze dachten dat het simpel zou zijn, maar werden gedwongen terug te keren naar Frankrijk. Door de mislukte American Dream was Xavier een enorm groot deel van zijn geld kwijt. Tussen 2001 en 2011 bevond hij zich financieel in een neerwaardse spiraal en had hij regelmatig te maken met deurwaarders. Xavier deed zich voor als een succesvolle zakenman en reisde door heel Frankrijk, maar zijn bedrijven werden nooit zo groot als hij zou willen. Hij wist dat het niet lang zou duren voor hij volledig door zijn kapitaal heen was en ze uit hun huis zouden worden gezet. Hij was te ijdel en te trots en wilde niet dat zijn kinderen dit zouden ontdekken. Hij zocht wanhopig naar manieren om deze schande te voorkomen.

Op 20  januari overleed de vader van Xavier aan een hartaanval. Het appartement van graaf Hubert Dupont de Ligonnés moest worden leeggehaald en Xavier zocht tussen de bezittingen naar iets van waarde. Hij wilde weten of er geld opzij was gezet, maar er bleek geen geld te zijn. Door jarenlange geldproblemen leefde de vader van Xavier in armoede. Daarnaast was Hubert zijn leven doorstoken van ziekte en eenzaamheid. Er was geen enkele vorm van pracht en praal te vinden in het gehuurde appartement. Ook de zegelring, was nergens te bekennen. Het mislukte leven van zijn vader had een enorme invloed op de gevoelens en gedachten van Xavier. 


Wapen

Het enige wat Xavier meenam uit het appartement was een .22 jachtgeweer. De buurman van Hubert wist te vertellen dat Xavier bij het verlaten van het appartement een "ongewone" uitdrukking op zijn gezicht had. Een "duistere blik". 

Voordat hij het geweer vond had hij geen enkele interesse in wapens. Gelijk na de vondst leerde hij schieten en nam zelfs 2 van zijn zonen mee naar de schietbaan. Op 2 februari krijgt Xavier een wapenvergunning. Hij begint de instructeur specifieke vragen te stellen over het gebruik van geluidsdempers, zogenaamt om in de tuin te kunnen oefenen zonder daarbij de buren lastig te vallen. De instructeur raad het gebruik af, desondanks koopt Xavier op 12 maart 2011 een demper voor zijn jachtgeweer. 



Fietsongeluk

De hele familie was thuis op zaterdag 2 en zondag 3 april. Thomas vertrok echter na dat weekend om terug te gaan naar de universiteit. Zijn moeder, broers en zussen zijn in de nacht van zondag op maandag vermoord. Dinsdag zei Xavier tegen Thomas: "Luister, je moet terugkomen. Je moeder heeft een fietsongeluk gehad. Ze ligt in het ziekenhuis, in coma. We weten niet of ze eruit zal komen. Het is heel ernstig. Je moet naar huis komen."


Op dinsdagavond keerde Thomas terug naar huis. Er werd voor het laatst iets van hem vernomen om middernacht toen hij een sms naar een vriend stuurde. Die vriend reageerde kort daarna op zijn bericht. Thomas reageerde echter nooit terug. Er wordt aangenomen dat hij op dat moment gedrogeerd was. Daarna is hij nooit meer gezien of gehoord. Vermoedelijk is hij in de nacht van dinsdag op woensdag om het leven gekomen. Daarna werd hij in een apart graf begraven.
Er wordt vermoed dat Xavier aarzelde om hem te doden omdat hij zijn oudste biologische zoon en erfgenaam was. 

Toen de lichamen van de familie werden ontdekt, zocht de politie naar Xavier, de hoofdverdachte. Het was toen 21 april en de familie was sinds 4 april niet meer gezien. Als gevolg daarvan waren er al drie weken voorbij zonder dat er werd gezocht.

De politie doorzocht hotels en restaurants in Frankrijk. Op 22 april vonden ze Xavier zijn auto op de parkeerplaats van een klein Formule 1-hotel in Roquebrune-sur-Argens in het zuiden. Nadat ze zijn auto hadden gevonden, reconstrueerde de politie ook de week voorafgaand aan de verdwijning.


Tijdlijn

Februari/Maart 2011

  • De huurovereenkomst voor de woning is opgezegd.
  • Alle bankrekeningen zijn gesloten.
  • De school van de kinderen ontving een saldo van een willekeurige rekening.
  • Agnes' werkgever krijgt te horen dat ze last heeft van buikgriep en dat ze vervolgens naar Australië gaat .
  • De brievenbus is gedemonteerd en in plaats daarvan staat er een bericht afgedrukt op een A4-vel: “Post moet worden teruggestuurd naar hun afzenders. Dankjewel. ".
  • Het huis is gedeeltelijk ontruimd. 
  • Xavier Dupont de Ligonnès koopt een geluiddemper en geweerpatronen op in een wapenkamer in Nantes.
  • Xavier werd geregistreerd op de “Charles des Jamonières” schietbaan, die hij tussen 26 maart en 1 april 4x bezocht. Hij had zijn wapenvergunning gekregen op 2 . Thomas en Benoît waren ook begonnen met schietles, Arthur zou daar later mee beginnen.
  • Een bon van een bouwmarkt werd gevonden bij het gezin thuis met een datum van eind maart (de 23e of de 30e) met daarop verschillende aankopen, waaronder : een rol grote vuilniszakken en een pak zelfklevende kunststof tegels voor de vloer.


1 april 2011

  • Oudste zoon Arthur komt niet opdagen op zijn werk bij de pizzeria in Nantes. De eigenaar van de Pizzeria laat weten dat Arthur normaal gesproken altijd zijn maandloon netjes op tijd kwam ophalen.
  • Xavier Dupont de Ligonnès koopt zowel cement als een spade en een schoffel.

2 april 2011

  • Xavier koopt vier zakken ongebluste kalk van elk 10 kg in verschillende winkels in de regio.


3 april 2011

  • Een buurman ziet Agnès voor het laatst en kort daarna ziet hij Xavier "die grote tassen in zijn auto stopt", een Citroen C5.
  • Het echtpaar en 3 van de kinderen gaan naar de bioscoop en een restaurant in Nantes.
  • Om 22:37 uur liet Xavier het volgende bericht achter op het antwoordapparaat van zijn zus Christine: 
    "We hebben onze zondagavond in de bioscoop doorgebracht samen en daarna in een restaurant. We zijn net terug en ik belde even om te vragen of het al te laat is om jou even te spreken, maar ik zie dat hij naar de voicemail is gegaan. Maar .. Ik was verbaast, je sprak over Betram, die is zich aan het voorbereiden op zijn vlucht?! Huh?! Maar ... ik dacht dat hij net gearriveerd was! Dus ik was een beetje verrast. Hoe dan ook, groetjes van ons .. en als het nog niet te laat is, bel me terug of stuur me een berichtje en dan bel ik jou. Oke, ik ga de kinderen naar bed brengen, groetjes aan iedereen. Ik zie je gauw! .. Misschien ..."

4 april 2011

  • Anne en Benoît zijn afwezig van school “wegens ziekte” . De klasgenoten die dicht bij Anne en Benoît staan, maken zich zorgen dat ze hen niet kunnen bereiken. Er ontstaat een gerucht over een overplaatsing van vader Xavier naar Australië. De studenten vinden het verdacht dat ze door hun vrienden niet voor dit "vertrek" waren gewaarschuwd. Via internet en sms probeerden ze Benoît en Anne te bereiken.
  • Xavier's zus, Christine de Ligonnès, spreekt hem telefonisch. Het gesprek duurt tussen de 20 en 30 minuten. Volgens haar klonk alles goed en was er niets bijzonders aan de hand.
  • Xavier dineert 1-op-1 met zijn zoon Thomas in een gastronomisch restaurant aan de rand van Angers. De twee obers herinneren zich dat de 18-jarige zich tegen het einde van de maaltijd niet zo lekker voelde en dat het diner erg rustig verlopen was.

5 april 2011

  • Een gerechtsdeurwaarder, belast met het innen van een schuld van 20.000 euro, gaat naar het ouderlijk huis, maar vindt de deur gesloten.
  • Getuigen uit de buurt zaaien twijfel over de vermoedelijke sterfdatum van Agnès de Ligonnès. Ze werd naar verluidt voor het laatst buiten haar huis gezien op12:15 of 12:30 uur en op donderdag 7 april nogmaals. De aanklager van Nantes gaf ook toe dat de exacte datum van de sterfgevallen niet "tot op de dag door de juristen" kon worden vastgesteld . Zo claimt een medewerker van de kapsalon naast het ouderlijk huis Agnès op dinsdag 5 april nog te hebben gezien. “Ik kwam om mijn salaris te krijgen. Het was een dinsdag, het was . Ik had het geld nodig. Ik zag haar rond kwart voor twaalf op de stoep met haar telefoon', zei deze vrouw.
  • Een vriend van Thomas, ook een student musicologie, beweert dat Thomas de dinsdagmiddag met hem doorbracht in zijn studentenhuis in Angers, waar ze muziek speelden en televisie keken. Thomas bereidde zich voor om bij de vriend te blijven slapen toen Xavier zijn zoon zou hebben gebeld om terug te keren naar Nantes. Zijn moeder Agnès zou "een fietsongeluk" hebben gehad. Thomas at snel nog wat met zijn vriend en nam toen de trein van 22:00 uur. De volgende dag probeerde de vriend in contact te komen met Thomas, maar kreeg alleen korte sms-berichten als antwoord zoals "Ik kom niet naar jouw huis, ik ben ziek" en "Ik ben echt ziek, ik ga niet naar school". 2 dagen na zijn vertrek ontving de vriend een bericht: "Mijn batterij  is leeg, mijn vader zoekt naar een nieuwe lader voor mij". Dit is het laatste wat de vriend van Thomas of van iemand anders van de familie hoorde. 
    Pauline, Thomas zijn ex-vriendin en klasgenootje herinnert zich hem als een "vrolijke, blije jongen." Ze hadden niet heel lang gedate en omschreef hem als een echte vriendelijke jongen die altijd naar je luisterde. Hij was heel close met zijn broers, zus en ouders en een passie had voor muziek en film. Ze had hem nog op Facebook gesproken op dinsdag 5 april toen hij bij zijn vriend in huis was. Hij leek "vreemd in zijn schrijven" toen hij haar vertelde dat zijn vader zei dat zijn moeder een fietsongeluk had gehad en dat hij nog naar huis moest die avond. De dag er vóór, maandag 4 april, was haar opgevallen dat hij "eenzaam" leek en had hij haar verteld dat hij de lessen van woensdag zou overslaan om naar een muziek repetitie te gaan. Hij kwam niet opdagen bij de repetitie, wat niet iets voor hem was. 
  • Diezelfde week hoorden de buren twee nachten lang de honden van het gezin huilen en daarna helemaal niets meer.  
 
De moorden op het gezin vonden plaats in de nachten van 3 en 5 april. De politie ontdekte dat Xavier de hele week in het huis had doorgebracht. Hij werd die week door kennissen regelmatig in zijn eentje gezien in Nantes.


6 april 2011

  • Arthurs vriendin was bezorgd omdat ze niets van haar vriendje had gehoord. Ze klopte op de deur van het huis van de familie Dupont de Ligonnés, waar "er nog een licht op de 1e verdieping brandde", maar de 2 labradors van de familie blaften op dat moment niet.

7 april 2011 : bevestigde getuigenissen beweren Agnes levend te hebben gezien

  • Xavier de Ligonnès zou naar verluidt verschillende rondreizen hebben gemaakt en grote tassen en boodschappentassen naar zijn Citroën C5-auto hebben gebracht. 
  • Een buurman beweert die dag ook nog met Agnès te hebben gesproken: "Op 7 april zag ik Agnes haar hond uitlaten. We praatten wat. Toen heb ik het afgebroken omdat ik een dringende afspraak had. De autopsies plaatsten haar dood op 4 april, maar ik was er vrij zeker van dat ik haar op de avond van donderdag 7 april zag omdat ik nog weet dat ik niet veel tijd had om met haar te praten. Op donderdagavond haal ik mijn zoon altijd van de oppas en die moest ik nog ophalen.''
  • Ruim twee jaar later is de buurvrouw er ook nog steeds ervan overtuigd Agnès te hebben gezien. Het rapport onthult een andere bevestigende getuigenis, een winkelier en vriendin van Agnes die beweren haar op donderdag 7 of vrijdag 8 in haar zaak te hebben gezien

 

8 april 2011

  • Xavier communiceert op het katholieke forum cite-catholique.org. Volgens de officier van justitie heeft hij op 8 april voor het laatst verbinding gemaakt vanaf het IP-adres van de woning van de familie in Nantes" .
  • Hij stuurt een e-mail naar zijn zwager, de echtgenoot van Christine: "Alles is in orde, Bertram, je krijgt binnenkort meer nieuws van Christine." Tot ziens. Hoogachtend. Xavier".
  • Een bericht voor de moeder en zus van Xavier wordt verzonden vanaf het IP-adres van het huis. Naar aanleiding van de onthulling van deze informatie op , verklaart familieadvocaat Stéphane Goldenstein: “Het heeft zijn IP-adres achtergelaten, maar is het niet onder dwang geschreven? Ofwel Xavier pleegde zelfmoord, of hij werd vermoord...'

10 april 2011
  • Op 10 april nam Xavier zijn auto en verliet Nantes. Tijdens het rijden tussen Nantes en La Rochelle werd zijn auto geflitst door een snelheidscamera. Rond het middaguur ging hij naar een restaurant; dit wordt geverifieerd door de tijdstempel van de creditcard. Die avond checkte hij in in een hotel in La Rochelle. 


11 april 2011

  • De school van Anne en Benoit ontvangt een brief waarin staat dat de familie naar Australië vertrekt vanwege  een "dringende professionele overplaatsing" . De katholieke school waar Agnès werkt ontvangt een door Agnes ondertekende ontslagbrief,  waarin dezelfde reden wordt genoemd. De manager kan haar niet telefonisch bereiken.
  • Een niet ondertekende getypte brief gedateerd (de datum is mogelijk later toegevoegd) en bedoeld voor zijn familieleden, wordt door de pers onthuld op . In deze brief legt Xavier uit dat nadat hij in het geheim voor de DEA (US Federal Anti-Narcotics Agency) had gewerkt, het hele gezin naar de Verenigde Staten moest worden verplaatst als onderdeel van het federale getuigenbeschermingssysteem en dat niemand ze het komende paar jaar kan bereiken. Hij legt uit dat het hele gezin gedwongen zal worden om onder een valse identiteit te leven, gefinancierd door de Amerikaanse regering. Hij raadt zijn familieleden zelfs aan om het nieuws over zijn vermeende overplaatsing naar Australië op sociale netwerken te verspreiden. Er is geen bewijs dat deze brief door Xavier zelf is verspreid. Xavier overnacht van 11 tot in het Première Classe hotel in Blagnac, betaal met zijn creditcard en vertrek daaarna met de Citroën C5 .

  • Xavier rijdt naar het zuidwesten. Hoewel hij volgens de politie in deze periode op de vlucht was, leek het er niet op dat hij erg snel ging. Hij verstopte zich ook niet. Hij nam geld op met zijn bankpas en werd vastgelegd op beveiligingscamera's. Hij ging ook naar verschillende restaurants en gebruikte daar zijn creditcards. Dit gedrag werd als vreemd beschouwd, omdat hij heel voorzichtig was en rond de plaats delict werkte om onderzoekers voor de gek te houden. Er werd gespeculeerd dat hij misschien van plan was zelfmoord te plegen, zoals familiemoordenaars soms doen. De politie geloofde dat zijn vlucht een "afscheid" van zijn vorige leven kan zijn geweest. Sommige van de gebieden die hij bezocht waren plaatsen waar hij en Agnès de eerste jaren van hun huwelijk woonden. Andere gebieden waren plaatsen waar de kinderen waren geboren. Het waren de plaatsen waar hij de "gelukkiger" tijden in zijn leven had doorgebracht.

12 april 2011

  • Hij brengt de nacht van 12 op  door in de Auberge de Cassagne in de stad Pontet, onder de valse identiteit van de heer Xavier Laurent. Hij betaalt 214,59 per creditcard.

13 april 2011

  • Buurvrouw en goede vriendin van de familie Estelle Chapon belt de politie, bang omdat de luiken meer dan een week dicht te zien terwijl Agnes' auto op straat geparkeerd staat. De politie schakelt een slotenmaker in en constateert dat het huis gedeeltelijk is geleegd en schoongemaakt.

14 april 2011

  • Xavier haalt 30,- op bij een geldautomaat in Roquebrune-sur-Argens.
  • 's Avonds slaapt hij in het Formule 1-hotel in deze stad, waar hij om 16:10 uur voor het laatst wordt vastgelegd door een CCTV-camera. De beelden lieten zien dat hij de parkeerplaats van het hotel overstak met een tas. Op de bodem van de tas zat een lang voorwerp. Onderzoekers geloven dat dat het geweer was waarmee hij zijn familie vermoordde.

15 april 2011

  • Xavier verlaat het hotel en laat zijn Citroen C5 achter.

Het spoor van Xavier Dupont de Ligonnès is vanaf deze datum onbekend.

19 april 2011

  • Een onderzoek werd geopend en onthulde Xavier's aankopen van de doe-het-zelf materialen.

21 april 2011

  • Voor het hele gezin wordt een "gezocht" bericht afgegeven. Overdag ontdekken speurders de stoffelijke resten van Agnès en de vier kinderen onder de veranda in de achtertuin van het huis. De twee Labradors van het gezin waren ook gedood en begraven.
  • In de nacht van 21 op 22 april wordt de metallicblauwe Citroën C5 met kenteken 235 CJG 44 op de parkeerplaats van het Formule 1-hotel in Roquebrune-sur-Argens gevonden door politie die is uitgerust met een automatisch kentekenplaatherkenningssysteem. 
  • Onderzoekers wenden zich tot een gerucht waarbij een klooster betrokken is. Er wordt gespeculeerd dat Xavier Dupont de Ligonnès zich had teruggetrokken in een klooster, waar hij discretie zou krijgen.

22 april 2011 : Autopsies

  • Volgens de autopsies zijn de slachtoffers gedrogeerd met (een) slaappil(en) en daarna doodgeschoten tijdens hun slaap, met een .22 Long Rifle geweer.
    Agnès werd 2x in het hoofd geschoten. Ze werd 48 jaar oud.
    Arthur werd 2x in het hoofd geschoten. Hij werd 20 jaar oud.
    Thomas werd 2x in het hoofd geschoten en 1x in de borst. Hij werd 18 jaar oud.
    Anne
    werd 2x in het hoofd geschoten. Ze werd 16 jaar oud. 
  • Benoit werd 3x in het hoofd en 2x in de borst geschoten. Hij werd 13 jaar oud. 
  • Xavier Dupont de Ligonnès bezit een wapen van dit kaliber, die hij 3 maanden voor de moorden van zijn vader erfde. 
  • De officier van justitie in Nantes stelt dat hij de slachtoffers de komende dagen zal laten begraven. De verrassende snelheid van deze procedure, gecombineerd met het feit dat familieleden werd geadviseerd de lichamen niet te bekijken, doet de familieleden van Xavier geloven dat de gevonden lichamen niet die van Agnès en haar kinderen zijn.
  • Er is een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd om Xavier Dupont de Ligonnès te lokaliseren, met als doel een getuigenverklaring van hem te krijgen met betrekking tot de moorden.
  • Politie zoekt op en over de rotspartijen, in grotten en achter struiken naar een mogelijke schuilplaatsen in de omgeving waar Xavier voor het laatst werd gezien. Er wordt 2 weken aaneengesloten gezocht, maar er werd nooit een lichaam gevonden.  
  • Een vrouw meld zich in de nacht van donderdag op vrijdag bij de politie van Asnières (vlakbij Parijs), nadat de vondst van de vijf lichamen bekend was geworden. De vrouw had een tijdje een affaire met Xavier, een jeugdvriend. Ze leende hem 50.000 euro, maar toen hij weigerde het geld terug te betalen, besloot ze de rechter in te schakelen.
  • Begin april kreeg deze vrouw een brief van Xavier, waarin hij schreef: "We hebben samen een mooie tijd gehad, nu zal je het ongeluk kennen''. Hij verstuurde de brief vermoedelijk op 3 of 4 april, rond de tijd dat het gezin verdween.

28 april 2011 : Begrafenis

  • De begrafenis van de familie vond plaats om 14.30 uur in de Saint-Félix-kerk in Nantes. De familie Dupont de Ligonnès bezocht deze kerk regelmatig en Benoît was er altaardienaar. 1.400 mensen woonden de begrafenis bij. De familie vroeg om een ​​eenvoudige ceremonie zonder bloemen of kransen. Er werd gezorgd voor een aanzienlijke beveiliging van het evenement. Honderden rouwenden kwamen hun medeleven betonen. De imposante kerk was met 700 plaatsen te klein, zodat er ook een geluidsinstallatie buiten de kerk werd aangebracht. Na de begrafenis werden de lichamen gecremeerd. De slachtoffers zijn op zaterdag 30 april om 10.30 uur begraven in Noyers-sur-Serein in oost-centraal Frankrijk, de plaats van herkomst van Agnès' familie.



Verdwenen

De bewakingscamera legde de laatst bekende waarneming van Xavier vast, die plaatsvond op 15 april 2011. Roquebrune-sur-Argens wordt omringd door kliffen en een berg. Dit heeft sommigen ertoe gebracht te geloven dat hij de bergen in liep en zelfmoord pleegde. De politie geloofde deze theorie en doorzocht de omgeving gedurende enkele weken. Ze doorzochten gaten, grotten en spleten, maar er werd geen spoor van hem gevonden. Ze waren er zeker van dat hij zelfmoord had gepleegd. Sommige mensen geloven echter dat hij iedereen voor de gek heeft gehouden en is gevlucht. In de meeste familiemoordzaken pleegt de dader ter plekke zelfmoord. In sommige gevallen slaat de dader echter op de vlucht. 

Xavier heeft daarintegen veel moeite gedaan om de onderzoekers op de plaats delict te misleiden. Men gelooft dat hij dit deed om meer tijd voor zichzelf te winnen. Wellicht heeft hij de politie twee keer bedrogen: eerst door de lichamen van zijn familie goed te verbergen en vervolgens door het te laten lijken alsof hij zelfmoord heeft gepleegd. Er is weinig bewijs om te bepalen wat er met Xavier is gebeurd nadat hij het hotel verliet. Hij kocht geen vliegtuig- of treinkaartjes op zijn naam en er waren geen auto's die verdwenen of verhuurd werden. Op zich had hij gemakkelijk een boot kunnen nemen en het gebied had verlaten, aangezien de zee slechts dertig kilometer verwijderd was. Hij had ook een snelweg of bergpad naar Italië kunnen nemen. Of een trein naar Kroatië of een ander land kunnen nemen. 

Een probleem met de zaak is dat Xavier "een beetje op iedereen lijkt" zonder sterke eigenschappen. Hij is van gemiddelde lengte en valt fysiek niet op. De politie en de geliefden van de slachtoffers willen hem vinden, dood of levend. Vanaf nu wordt Xavier gezocht voor verhoor in verband met de moorden.



------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 2013

  • Op 9 april 2013 werd een operatie uitgevoerd om het lichaam van Xavier Dupont de Ligonnès te vinden. Dit leidde tot een grote zoektocht. Onderzoekers, bijgestaan ​​door grotduikers, doorzochten de oude Pic Martin-loodmijnen in Cannet-des-Maures.
    Op deze plek werd Jacques Massié en zijn familie in 1981 vermoord gevonden.

  • Op 2 mei 2013 werd een huiszoeking uitgevoerd door 50 politieagenten en brandweerlieden van een eenheid die gespecialiseerd is in het zoeken op gevaarlijke en moeilijk bereikbare plaatsen. De zoektocht bleek vruchteloos.

  • In juni 2013 werd een lichaam gevonden op 20 kilometer van waar Xavier Dupont de Ligonnès voor het laatst werd gezien. Een autopsie werd uitgevoerd en sloot de mogelijkheid niet volledig uit dat het lichaam van Xavier was. De officier van justitie in Draguignan, Danielle Drouy-Ayral, verklaarde "op dit moment is het niet het lichaam van Xavier Dupont de Ligonnès", zonder verdere details te verstrekken om deze verklaring te verklaren.

  • Hoewel Christine de Ligonnès aanvankelijk twijfelde aan de authenticiteit van de brief van 11 april 2011 (terwijl ze nog steeds de onschuld van haar broer beweerde), begon ze in maart 2012 tegen de media te zeggen dat "in feite Xavier en zijn familie naar de Verenigde Staten vertrokken. omdat hun veiligheid in Frankrijk werd bedreigd. De lichamen die onder de patio zijn gevonden, kunnen niet die van Agnès en de kinderen zijn." Ze is van mening dat "de informatie die naar de media is gelekt afkomstig is van bronnen die er belang bij hebben het gezin te laten verdwijnen".
    In 2013 vermeldt ze in de blog die ze samen met haar man Bertram de Verdun heeft gemaakt een e-mail die haar broer in juli 2010 aan twee vrienden schreef. Hij schreef over "ongelukken" die zijn familie zouden kunnen overkomen, en eindigde met de woorden: "Dus ik hoop dat, zelfs na een politieonderzoek, mijn ouders, broers en zussen nooit zullen geloven dat ik deze ongelukken opzettelijk heb veroorzaakt (zelfs als het bewijs sterk is)."

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2015

  • Een Frans nieuwsmedium ontving een kaart met daarop een foto van de familie met de tekst:
    "Ik leef sinds dat moment tot aan dit uur"
    Het is nooit bevestigd dat de kaart afkomstig was van Xavier.

  • Op dinsdagavond 28 april 2015 ontdekte een wandelaar botten in een bos in Bagnols-en-Forêt, aan de zuidkust van Frankrijk, vlakbij de plaats waar Xavier Dupont de Ligonnès voor het laatst werd gezien. De politie legde een verband met de verdwijning van Xavier en analyseerde wat leek op een survivalkamp waar andere voorwerpen werden gevonden, waaronder een lege portemonnee, een aansteker, een bril, een slaapzak, een tijdschrift en een rekening uit 2011. Er zou ook een medische pin zijn gevonden in één van de botten van de onderarm van de onbekende overledene.
    Voor zover de politie weet, had Xavier Dupont de Ligonnès echter geen medisch hulpmiddel in zijn onderarm, hoewel het niet uitgesloten is dat hij na zijn verdwijning mogelijk is geopereerd. Het gevonden tijdschrift lijkt te dateren uit 2010, voorafgaand aan de verdwijning van Xavier in 2011.

  • Op 1 mei 2015 meldde een website dat "DNA verkregen uit de persoonlijke bezittingen rond het lichaam ontdekt op de avond van 28 april in Bagnols-en-Forêt niet dat van Xavier Dupont de Ligonnès is, maar dat van een andere man wiens identiteit is momenteel niet bekend."

  • Medio juli 2015 ontving een journalist uit Nantes een foto, met op de achterkant een handgeschreven notitie "I'm still alive". De foto toont twee van de kinderen van Dupont de Ligonnès - Arthur, de oudste en Benoît, de jongste - zittend aan een keukentafel. Het is niet bekend wie de foto heeft gemaakt en doorgestuurd.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2018

Begin dit jaar kwam er een tip van iemand die meende "een man die heel erg lijkt op Dupont"" te hebben gezien tijdens een mis in het klooster van Roquebrune-sur-Argens. Er werd veel waarde gehecht aan de tip, in 2011 werd Xavier op amper enkele honderden meters van het klooster voor het laatst gefilmd door een bewakingscamera. De speurders doorzochten in 2,5 uur het hele klooster, maar vonden niemand die aan de omschrijving voldeed.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2019

Op 11 oktober werd een man aangehouden. Volgens Franse media kreeg politie een anonieme tip dat Xavier het vliegtuig wilde nemen vanaf luchthaven Charles-de-Gaulle in Parijs. De politie was te laat om hem nog in Frankrijk tegen te houden, maar op de luchthaven van Glasgow, Schotland, slaagde de politie er in hem te onderscheppen. De man werd gecontroleerd en zijn vingerafdrukken werden vergeleken met die van Xavier Dupont de Ligonnés. Franse speurders vertrokken direct richting Schotland voor verder onderzoek.
Helaas bleek zowel het DNA als de vingerafdrukken niet overeen te komen met Xavier. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Geen zin in lezen, liever luisteren?

Klik hier voor podcast deel 1

Klik hier voor deel 2

Klik hier voor de bonuspodcast - de tijdlijn


------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Bronvermelding:

www.nieuwsblad.be
www.netflix-nederland.nl
www.demorgen.be
www.hln.be
www.nu.nl
unsolvedmysteries.fandom.com
wikipedia.com