Het Klikomeisje — ColdCase —


Wanneer je rondloopt op begraafplaats St Barbara in Amsterdam, vind je een perkje met een grafsteen met de tekst : ‘Onbekend, maar niet vergeten’. Vóór de grafsteen staan een aantal rechthoekige bordjes in het zand geprikt. Op deze bordjes staat niet heel veel informatie. In het groot de woorden : Onbekende overledene, een vinddatum en een teken voor mannelijk of vrouwelijk. Links onderin, in het klein, de tekst : in onderzoek bij de Nationale Politie Eenheid Amsterdam. 


Een veldje onbekende overledenen, waarvan op dit moment 30 zaken in onderzoek zijn. 


Dit verhaal gaat over 1 van deze onbekende overledenen; ‘de vrouw in de Gaasp’, ook wel ‘Het klikomeisje’. 


“Onbekende overledene, vrouw, 17 september 1999, in onderzoek bij Nationale Politie Eenheid Amsterdam”

——————————————————————————————-
BELUISTER DE PODCAST OP 
——————————————————————————————-



Kliko

De Gaasp is een riviertje tussen Driemond en Diemen in de regio Amsterdam.


Wanneer een oud-brandweerman in zijn bootje in de buurt van Driemond komt, ziet hij een kliko in het water drijven. Met de gedachte dat een extra container altijd wel handig is, neemt hij een kijkje. Wanneer hij de container aan boord probeert te tillen, ontdekt hij dat deze uitzonderlijk zwaar is. Het deksel lijkt dichtgeschroefd. Hij bind een touw rond het gevaarte en sleept het achter de boot aan, mee naar huis. 


Daar aangekomen ontdekt de man dat er een vuile lucht uit uit de kliko ontsnapt. 

Een geur die niet alleen hij, maar ook de politieagenten maar al te goed kennen. 

De geur van de dood. 







Bij het openen van de kliko wordt een lichaam ontdekt. 

Het lichaam is dubbelgevouwen en is tot ongeveer de helft in cement gegoten, mogelijk om het geheel te verzwaren.  


Zodra het lichaam uit de kliko is gehaald en het cement rondom de benen is weggebikt kan het onderzoek beginnen. 


De onbekende persoon draagt een lichtgrijze broek met grote klepzakken aan de buitenzijde van de bovenbenen. Daarop een zwarte koltrui en een rugtasje van het merk : Esprit. Het rugtasje is verder leeg. Daaronder stevige zwarte schoenen met een dikke zool, in maat 36. Aan haar pols een rechthoekig, goudkleurig horloge van het merk: Guess


















Maar, de kliko bevat ook een set mannenkleding. 


Een zwarte corduroybroek van Marks & Spencer en een beigekleurig jas van het merk : Tenson in maat 54. Aan de binnenzijde van de kraag was een label over een brandgat genaaid. Het label leek ergens uitgeknipt te zijn en bevatte een opvallend (en onbekend) merkteken van een cirkel met driehoeken en boompjes of vlammetjes, met in het midden van de cirkel 2 gekruiste pijlen. 


Vanwege de kledingmaten lijkt het te gaan om een kleine, brede man, met een lengte tussen de 1.66m en 1.70m lang. 













Helemaal onderin de kliko lagen 9 witte zakken. De zakken waren circa 40 cm lang en bevatten een industriële soort waspoeder. Dit soort waszakken werden voornamelijk gebruikt voor het wasgoed van grote commerciële bedrijven, zoals een hotel. In dit geval dienden ze als extra verzwaring van de kliko.

 

De kliko zelf was groter dan een particuliere kliko. Het had een groen deksel en bleek in 1998 te zijn gemaakt en geleverd door de firma Overtoom. 



 


Onderzoek 

Het lichaam zelf wordt onderzocht door het NFI, het Nederlands Forensisch Instituut. Het gaat om een vrouw, tenger van bouw, met donker haar. Verdere herkenning is onmogelijk, ze is in verregaande staat van ontbinding. Mogelijk heeft ze al meerdere dagen tot weken in het water gelegen. Er is ook enige mate van vetverharding aanwezig. Dit is een natuurlijk proces waarin de menselijke vetten worden omgezet in een soort zeepachtige substantie. Dit gebeurt voornamelijk wanneer een lichaam enige tijd in een vochtige, afgesloten omgeving is geplaatst. 


Deze bevindingen komen overeen met waarnemingen uit het buurtonderzoek. De kliko werd door omwonenden op verschillende dagen en op verschillende plaatsen in het water gezien. 


Bij het onderzoeken van haar hoofd werd de doodsoorzaak ontdekt; schotwonden. 

In haar hersenen werd een kogel gevonden, die via haar voorhoofd naar binnen was gekomen. Een 2e kogel kwam van linksboven en ging naar haar rechteroor, waar het tussen de schedel en de hoofdhuid gevonden werd. 


Een stukje van het harde deel van haar dijbeen werd vermalen tot poeder en met een chemische oplossing vermengt om haar DNA te achterhalen. Helaas was het DNA deels afgebroken door de warmte en het vocht in de kliko en was een profiel opstellen toentertijd niet mogelijk. Door botonderzoek werd haar leeftijd geschat op 25 tot 30 jaar. In de hoop op verbeterde technieken in de toekomst, werd het bovenbeen ingevroren. 


Eind november worden de feiten onder de aandacht gebracht in Opsporing Verzocht, maar doorbraken blijven uit en de zaak belandt op de plank. 



Cold Case Team

In 2007 wordt er een Cold Case team opgesteld om het geheel nogmaals te onderzoeken. Er was wel enige haast bij, want het graf stond gepland voor ontruiming. Het lichaam werd zo snel mogelijk opgegraven en om geen tijd te verliezen, werd ter plekke een forensisch lab opgericht, direct naast het graf. Er worden bot- en grondmonsters genomen. 


Voor de leeftijdsbepaling keek men altijd naar de aanwezigheid van de verstandskiezen, slijtage en specifieke punten van de tandwortel, maar inmiddels is er een nieuwe onderzoeksmethode beschikbaar.


Net als een boom, heeft een tandwortel jaarringen waarmee de leeftijd van een persoon kan worden bepaald. Er wordt een hoektand uit de kaak genomen en in een soort hars gegoten. Daarna word het geheel in flinterdunne plakjes gezaagd voor microscopisch onderzoek. Er zijn dan meerdere lijnen te zien, lichte en donkere, om en om. Een donkere lijn staat voor een winterperiode, een lichtere lijn voor een zomerperiode. Een donkere én lichte lijn samen geven daarmee 1 levensjaar aan. 


Door te bepalen op welke leeftijd de tand doorkomt in de kaak en daarbij de jaarringen op te tellen, komen de onderzoekers voor het klikomeisje uit op een leeftijd van 20 tot 25 jaar oud. 


Ook DNA onderzoek heeft inmiddels sprongen gemaakt, waardoor een volledig profiel kan worden opgemaakt. Een zoektocht in de vermiste personen database levert niets op. Ook in de strafzaken databank komt dit DNA profiel niet voor. 


Waar mogelijk wordt er gebruikgemaakt van een buitenlandse DNA database, maar vaak blijken deze niet aanwezig of incompleet. Soms stuit men op beperkingen vanwege privacy en mag er geen informatie worden gedeeld. 


Om de identiteit te bepalen van de vrouw in de Gaasp wordt de schedel naar de Universiteit van Dundee in Schotland gestuurd voor een gezichtsreconstructie in klei. 



Opsporing Verzocht

In 2010 verschijnt de gezichtsreconstructie in een uitzending van Opsporing Verzocht. Er volgen veel tips, maar veel daarvan bevat informatie die, bij de politie, al bekend was. Helaas komt er geen nieuwe informatie naar boven. 


Het lichaam wordt opnieuw begraven. Soms denkt men dat dit in een massagraf gebeurt, integendeel. Ieder lichaam krijgt een eigen kist, een eigen bloemstukje, een eigen graf en er wordt afscheid genomen door middel van een gedicht en muziek. De kist wordt door meerdere personen gedragen en er zijn meerdere aanwezigen. 



Identify Me


In mei 2023 volgt een Internationale Interpol Actie; Operation: Identify Me.


Identify Me is een internationale oproep aan het publiek om 22 onbekende vrouwen te identificeren die levenloos zijn gevonden in 6 verschillende Europese landen. Het merendeel is door een misdrijf omgekomen. Nederland heeft 11 slachtoffers toegevoegd aan deze lijst, waaronder het klikomeisje. 


Voor deze actie was een nieuwe reconstructie nodig. De schedel blijkt in slechte staat door de klei-reconstructie. In die tijd werden er allemaal gaatjes in de schedel geboord en houten stokjes ingestoken, waar een klei laag op gebouwd werd. 


Vocht had het hout doen uitzetten, waardoor de schedel op meerdere plaatsen was gebroken. De schedeldelen werden naar een gezichtsreconstructie expert gestuurd. Daar werden ze ingescand en in elkaar gepuzzeld voor een digitale reconstructie, meer op een foto lijkend. Ze kreeg ook een volle bos haar en een coltrui aan. 


De publiciteit van de actie bracht veel tips, ook internationaal, van Australië tot Scandinavië. 



Leefgebied

In december 2023 zijn er nieuwe technieken beschikbaar in het isotopenonderzoek. Het ingevroren bot van het dijbeen wordt ontdooid en onderzocht. 


Er wordt gekeken naar aanwezigheid van Lood en Strontium in het bot. Dit zijn stoffen die worden gezien als “verontreiniging” en kan door de mate van aanwezigheid worden toegekend aan een leefgebied. Lood zit bijvoorbeeld in bezinedampen. De samenstelling van dit lood is in de Oost Europese benzine anders dan die in West Europese benzine. Strontium komt voor in de voedingsbodem en komt door middel van voedsel in mens en dier terecht. Elke geologische ondergrond heeft zijn eigen ouderdom en chemische samenstelling. Zo kunnen gebieden met bepaalde ondergronden worden aangeduid. 


De waarden lood is niet vergelijkbaar met Nederland, daarmee kunnen we concluderen dat de vrouw niet in Nederland is geboren of opgegroeid en waarschijnlijk pas zeer recent in ons land was. 

Uit Strontium waarden blijkt ze vrijwel haar hele leven in Centraal/Zuid Europa te hebben gewoond, mogelijk in de Dolomieten of Jura. 


Met deze informatie kan heel veel informatie en tips worden uitgesloten, wat een hoop tijd gaat schelen. Zo hoeft er bijvoorbeeld geen tijd en energie meer te worden gestoken in tips van mensen die zeggen bij haar in de klas of op school te hebben gezeten, dit is door het isotopenonderzoek dus onmogelijk gebleken. 


Enkele ontvangen tips wezen naar Italië. Aangezien de Dolomieten in Italië te vinden zijn, zal het onderzoek zich nu eerst daar op gaan richten. 



DNA Datababank

Nog altijd is er geen match gevonden in de toegankelijke DNA databanken. 

Er wordt nu gekeken naar de particulieren databank die is ontstaan uit stamboomonderzoek. Op dit moment is er al toestemming verkregen een aantal cold case zaken te vergelijken, bij wijze van proef. In Amerika is dit al enkele keren zeer succesvol gebleken. 


Met name door het klikomeisje en het cold case project die daardoor opgezet is, zijn er al ruim 40 onbekende doden geïdentificeerd. 


Nu is het haar beurt: wie geeft deze jongedame haar naam terug?


 



 Vrouw

Leeftijd tussen de 18 en 35 jaar

Geboren tussen 1964 en 1981

Vermoedelijk overleden in juli of augustus 1999


Circa 1.59 m lang 

Schoenmaat 35/36


Licht tot lichtgetinte huidskleur

Donkerbruin tot zwart haar met slag/krul

 

Opgegroeid in west-Europa

Mogelijk deels Aziatische afkomst (zichtbaar in ogen en neus)





Of wie herkent :

- De herenkleding

- Het opgenaaide logo op de jas

- De zakken waspoeder in combinatie met de vindplaats van de kliko


Of een combinatie van deze gegevens?



Alle informatie kan en mag worden gedeeld op deze sites/telefoonnummers :

Actie Identify Me:  www.Interpol.int/IM


Opsporingstiplijn : 0800 - 6070

Meld Misdaad Anoniem : 0800 - 7000


Team Nationale inlichtingen : 088 - 661 77 34

Vanuit het buitenland : +31 - 79 345 98 00


Of mail naar moordmoment@gmail.com



Vermeld daarbij :


Zaak: Driemond - Kanawa

Zaaknummer: 99131603


————————————————————-
BELUISTER DE PODCAST OP 
——————————————————————————————-

Bron: 

NTR : Focus

Politie.nl

Opsporing Verzocht